จุดหยดตัวคืออะไร? จุดอ่อนตัวคืออะไร?

การหาจุดหยดตัวและจุดอ่อนตัวเป็นหนึ่งในไม่กี่วิธีการที่มีอยู่ในการกำหนดลักษณะเฉพาะทางความร้อนของยาขี้ผึ้ง เรซินสังเคราะห์และธรรมชาติ ไขมันที่รับประทานได้ จาระบี ขี้ผึ้ง โพลิเมอร์ไขมัน บิทูเมน น้ำมันดิน ฯลฯ หลักๆ แล้วการวิเคราะห์จุดหยดตัวและจุดอ่อนตัวจะดำเนินในกระบวนการควบคุมคุณภาพ นอกจากนี้ยังมีประโยชน์ในขั้นตอนการวิจัยและการพัฒนาในการหาอุณหภูมิปฏิบัติการและพารามิเตอร์ประมวลผลของวัสดุที่หลากหลายอีกด้วย

คุณสามารถศึกษาความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเทคนิคจุดหยดตัวและจุดอ่อนตัวได้ในหน้านี้ รวมถึงกลเม็ดเคล็ดลับเชิงปฏิบัติสำหรับการดำเนินงานประจำวันของคุณ

โดยทั่วไปแล้วจุดหยดตัวหรือจุดอ่อนตัวจะวัดโดยการให้ความร้อนแก่ตัวอย่าง เตาหลอมจะใช้เพื่อควบคุมโปรแกรมอุณหภูมิระหว่างการวิเคราะห์ โดยมีเซ็นเซอร์อุณหภูมิแพลตทินัมแบบดิจิทัลเพื่อยืนยันการควบคุมและบันทึกอุณหภูมิ ในเครื่องมือวัดจุดหยดตัวของ METTLER TOLEDO ไฟ LED ที่มีสมดุลแสงขาวจะส่องไปที่ชุดทดสอบซึ่งประกอบด้วยถ้วยและที่วางภายในเตาหลอม กล้องถ่ายวิดีโอจะบันทึกพฤติกรรมของตัวอย่างเอาไว้

แผนผังความยาวของการหาค่าจุดอ่อนตัวซ้ำตามภาพด้านขวา ยิ่งเส้นโค้งมีความชันมากเท่าไร (ตัวบ่งชี้ความเร็วของการไหล) ค่าความหนืดก็จะยิ่งต่ำลงเท่านั้น

ในการหาจุดหยดตัวแบบอัตโนมัติ เครื่องจะบันทึกวิดีโอการทดสอบจุดหยดตัวทั้งหมดไว้และใช้การวิเคราะห์ภาพเพื่อตรวจจับหยดแรกที่ลงมาจากภาชนะใส่ตัวอย่างเมื่อผ่านกรอบเสมือนทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีขาวที่อยู่ใต้ปากภาชนะโดยอัตโนมัติ ระหว่างตรวจจับ เครื่องจะวัดอุณหภูมิของเตาหลอมและบันทึกที่ความละเอียด 0.1°C

• การวิเคราะห์ภาพวิดีโอจาก DP70 และ DP90 ของ METTLER TOLEDO
  
• พื้นที่การประเมิน: จับภาพภายในพื้นที่สี่เหลี่ยมที่ทำเครื่องหมาย
  
• การตรวจจับจะเกิดขึ้นเมื่อมีสารหยดผ่านกรอบสี่เหลี่ยม

ในการหาจุดอ่อนตัวแบบอัตโนมัติ ขอบด้านล่างสุดของตัวอย่างที่อ่อนตัวจะมีเส้นระบุเป็นขั้นๆ กำกับอยู่ในวิดีโอ เมื่อตัวอย่างผ่านเส้นระบุขั้น เส้นเสมือนจะปรากฎขึ้นในตำแหน่ง 19 มิลลิเมตรใต้ปากถ้วย โดยจะวัดอุณหภูมิของเตาหลอมที่สอดคล้องกันและบันทึกที่ความละเอียด 0.1 °C นอกจากนี้ อุปกรณ์วัดจุดหยดตัวระบบอัตโนมัติจาก METTLER TOLEDO ยังจะสร้างแผนผังความยาวใหม่ขึ้นมา ซึ่งจะเป็นตัวระบุพฤติกรรมการไหลของตัวอย่าง

• การวิเคราะห์ภาพวิดีโอจาก DP70 และ DP90 ของ METTLER TOLEDO
  
• พื้นที่การประเมิน: จับภาพภายในพื้นที่สี่เหลี่ยมที่ทำเครื่องหมาย ซึ่งรวมถึงเส้นระบุขั้นที่ 19 มิลลิเมตร
  
• การตรวจจับจะเกิดขึ้นเมื่อเส้นมีความยาวถึงระยะตามที่กำหนดไว้

วิธีแบบแมนนวลสำหรับการหาจุดหยดตัวของน้ำมันและไขมันที่รับประทานได้ที่ระบุไว้ในมาตรฐาน DIN 51801 คือวิธีแบบ Ubbelohde ความยาวหนึ่งในสิบของเทอร์โมมิเตอร์บอกค่าความละเอียดขององศาจะถูกจุ่มลงในตัวอย่างในถ้วยโดยตรง การตั้งค่านี้จะอยู่ในท่อการทดสอบ และจะดำเนินการทำความร้อนด้วยอ่างน้ำ ควรบันทึกอุณหภูมิจุดหยดตัวทันทีที่ตรวจจับเหตุการณ์ดังกล่าวได้ด้วยสายตา ผลลัพธ์ของการทดสอบนี้ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานอย่างมาก

มาตรฐาน DIN กำหนดให้ใช้ถ้วยตัวอย่างที่มีขนาดต่างจากถ้วยที่ใช้ใน AOCS, ASTM และวิธีวัดจุดหยดตัวอื่นๆ การทดสอบจุดหยดตัวเชิงเปรียบเทียบที่ดำเนินการโดยใช้ถ้วยทั้งสองแบบกับเครื่องมือระบบอัตโนมัติของ METTLER TOLEDO ไม่แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่มีนัยสำคัญใดๆ ในด้านผลลัพธ์ที่ได้รับ

กล่าวโดยสรุปคือ ในแง่ของคุณภาพของผลลัพธ์และความสามารถในการนำไปเปรียบเทียบ การทดสอบจุดหยดตัวของน้ำมันและไขมันที่รับประทานได้ด้วยระบบอัตโนมัตินั้นเป็นทางเลือกที่เหมาะสมที่สุดเมื่อเทียบกับวิธีแมนนวลแบบ Ubbelohde

วิธีแบบแมนนวลสำหรับการทดสอบจุดหยดตัวของขี้ผึ้งระบุอยู่ในมาตรฐาน ASTM D127 โดยการตั้งค่าจำเป็นต้องใช้อ่างน้ำเย็น เทอร์โมมิเตอร์ ASTM สองชิ้นที่มีค่าความละเอียดองศาหนึ่งในสิบ และท่อทดสอบสองท่อ อุณหภูมิของอ่างน้ำควรอยู่ที่ 16 °C และเทอร์โมมิเตอร์ ASTM ทั้งสองชิ้นควรได้รับการทำความเย็นให้มีอุณหภูมิที่ 16 °C เทอร์โมมิเตอร์ ASTM ก่อนทำความเย็นจะถูกจุ่มลงในตัวอย่างที่หลอมเหลว จากนั้นเทอร์โมมิเตอร์ทั้งสองที่มีตัวอย่างติดอยู่จะได้รับการทำความเย็นเป็นเวลา 5 นาทีที่อุณหภูมิ 16 °C ในอ่าน้ำก่อนจะนำไปบรรจุในท่อการทดสอบ ซึ่งจุ่มอยู่ในอ่างน้ำในอุณหภูมิเดียวกัน จากนั้นจะมีการใช้กระบวนการเพิ่มการทำความร้อนคู่ โดยจะเพิ่มอุณหภูมิขึ้น 2 °C/นาทีจนถึง 38 °C ก่อน จากนั้นจึงเพิ่มอุณภูมิ 1 °C/นาทีจนกว่าจะมีหยดแรกของสารที่หลอมละลายหยดออกจากเทอร์โมมิเตอร์ อุณหภูมิจะได้รับการบันทึกไว้ในขั้นตอนนี้  

เมื่อเทียบกับวิธีระบบอัตโนมัติ การตรวจจับเหตุการณ์ด้วยสายตาจำเป็นต้องอาศัยเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานที่มีประสบการณ์เพื่อให้บรรลุความสามารถในการทำซ้ำที่เพียงพอของผลลัพธ์ ความผันแปรของผลลัพธ์จะอยู่ในระดับสูงกว่าเนื่องจากความลำเอียงของเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงาน อีกทั้งนอกเหนือจากการเตรียมตัวอย่างและกระบวนการเพิ่มความร้อนที่น่าเบื่อหน่าย เทอร์โมมิเตอร์ ASTM ยังมีสารปรอทที่เป็นอันตรายอีกด้วย การใช้อุปกรณ์ดังกล่าวเป็นประเด็นถกเถียงและห้องปฏิบัติการจะมองหาทางเลือกอื่นๆ ในอนาคต

วิธีระบบอัตโนมัติมีข้อดีอย่างเห็นได้ชัดและนับว่าเป็นทางเลือกที่สามารถส่งผลสำเร็จเมื่อเทียบกับการทดสอบจุดหยดตัวของขี้ผึ้งแบบแมนนวล

ระบบจุดหยดตัวของ METTLER TOLEDO สำหรับการหาจุดอ่อนตัวดำเนินงานตามวิธีแบบถ้วยและเม็ดกลม วิธีนี้แตกต่างออกไปในหลายๆ ด้าน โดยมีการรับรองการควบคุมอุณหภูมิด้วยหลักการทำความร้อนแท่นโลหะ และอุณหภูมิของวิธีแบบถ้วยและเม็ดกลมจะได้รับการบันทึกไว้โดยเทอร์โมมิเตอร์ดิจิทัล ตัวอย่างจะบรรจุอยู่ในถ้วยและสามารถไหลลงล่างได้อย่างเป็นอิสระผ่านช่องในถ้วย และเช่นเดียวกับวิธีแบบวงแหวนและเม็ดกลม เม็ดกลมจะช่วยให้เกิดการไหลของตัวอย่าง แต่เม็ดกลมจะถูกกั้นไว้โดยเส้นผ่านศูนย์กลางของถ้วยที่มีขนาดเล็กกว่าและจะไม่ไหลผ่านไปพร้อมกับตัวอย่าง การวิเคราะห์จะดำเนินไปในภาชนะแก้วที่จะถูกทำลายหลังจากการทดลอง จึงเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดการปนเปื้อนเพิ่มเติม

คำถามที่มักจะก่อขึ้นคือคำถามที่ว่า ทั้งสองเทคนิคให้ผลลัพธ์ที่เหมือนกันหรือไม่ วิธี ASTM ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าเป็นวิธีที่ออกแบบมาเพื่อสร้างผลลัพธ์ของวิธีแบบวงแหวนและเม็ดกลมซ้ำ ซึ่งได้รับการพิสูจน์โดยการศึกษาในห้องปฏิบัติการ ASTM ดูรายละเอียดตัวอย่างของผลลัพธ์สารเรซิน 7 รายการ (การตรวจวัดแบบหกชั้น) จากห้องปฏิบัติการ 11 แห่งที่แตกต่างกันที่ด้านล่าง

มาตรฐานสากล ASTM D3104, ASTM D3461, ASTM D3954, ASTM D6090 และ AOCS Cc 18-80 นั้นอิงตามการตรวจวัดจุดหยดตัวและจุดอ่อนตัวโดยอัตโนมัติด้วยเครื่องมือสำหรับจุดหยดตัวของ METTLER TOLEDO โดยเฉพาะ

สำหรับภาพรวมเกี่ยวกับบรรทัดฐานและมาตรฐานสากลสำหรับจุดหยดตัวและจุดอ่อนตัว รวมถึงวิธีแบบแมนนวล โปรดไปที่ www.mt.com/MPDP-norms

มาตรฐาน ASTM D3104 และ D3461 เรียกว่าจุดอ่อนตัวตาม METTLER TOLEDO หรือวิธีแบบถ้วยและเม็ดกลมของ METTLER TOLEDO โดยเป็นการอิงตามหลักการตรวจจับจุดอ่อนตัวระบบอัตโนมัติด้วยเครื่องมือวัดจุดหยดตัวของ METTLER TOLEDO ในมาตรฐาน D3104 จะไม่จำเป็นต้องชั่งน้ำหนักเพิ่มเติมของตัวอย่างในถ้วย ในขณะที่มาตรฐาน D3461 จำเป็นต้องใช้เม็ดกลมตะกั่วตามขนาดที่กำหนดเพื่อบังคับการไหลออกจากถ้วยของตัวอย่าง ในทั้งสองกรณี การทดสอบที่ดำเนินในเตาอบและอุณหภูมิจุดอ่อนตัวจะได้รับการตรวจจับและบันทึกโดยอัตโนมัติ วิธี ASTM D36 หรือ ISO EN 1427 ระบุการทดสอบจุดอ่อนตัวตามวิธีวงแหวนและเม็ดกลม โดยมีการใช้การตั้งค่าการทดสอบที่แตกต่างกันไป รวมถึงใช้การทำความร้อนอ่างน้ำสื่อกลางของเหลว ซึ่งตรงกันข้ามกับมาตรฐานของ METTLER TOLEDO วิธี ASTM D566 และ ISO EN 2176 เป็นวิธีพื้นฐานสำหรับการทดสอบจุดหยดตัวของจาระบีหล่อลื่น โดยอ่างสื่อกลางของเหลวหรือการทำความร้อนในเตาอบด้วยแท่นอะลูมิเนียม ในทั้งสองกรณี ตัวอย่างจำเป็นต้องมีการเตรียมการในถ้วยจุดหยดตัวตามขั้นตอนที่ระบุอย่างแม่นยำ ในทั้งสองมาตรฐาน เหตุการณ์จุดหยดตัวจะมีการตรวจจับแบบแมนนวล มาตรฐาน IP 396 ยึดตามมาตรฐานเหล่านี้ในแง่ของการเตรียมตัวอย่าง แต่จะอิงตามกระบวนการเพิ่มความร้อนคู่  (ดูแผนผัง) และการตรวจจับเหตุการณ์จุดหยดตัวระบบอัตโนมัติ

เครื่องมือวัดจุดหยดตัวของ METTLER TOLEDO ทำให้สามารถตรวจจับจุดหยดตัวของจาระบีหล่อลื่นด้วยระบบอัตโนมัติได้อย่างสมบูรณ์ โดยเป็นไปตามข้อกำหนดของมาตรฐาน IP 396 ในทุกๆ มาตรฐานจะมีการกำหนดขีดจำกัดอย่างเคร่งครัดของความสามารถในการทำซ้ำ ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นแนวทางในการประเมินคุณภาพของผลลัพธ์ ในมาตรฐานสำหรับบิทูเมน/น้ำมันดิบ/ยางมะตอย ข้อกำหนดเหล่านี้มีความเข้มงวด ในขณะที่มาตรฐานสำหรับจาระบีหล่อลื่น ค่าที่สอดคล้องกันจะอยู่ในระดับที่ค่อนข้างสูง เนื่องจากความสมบูรณ์ของตัวอย่างจาระบีถูกทำลายลงในกระบวนการทำความร้อน โดยเฉพาะในกรณีที่จำเป็นต้องใช้อุณหภูมิสูงกว่า 200 °C

ข้อกำหนดขั้นตอนการทำงาน IP 396

• T_{ขั้นต้น} = T_{โดยรอบ} + 10 °C
• 10 °C/นาที T-ramp ถึง T_{เริ่มต้น}
• T_{เริ่มต้น} = T_{DP ที่คาดการณ์} – 20 °C if DP <= 220 °C
• T_{เริ่มต้น} = 200 °C ในกรณีที่ DP > 220 °C
• ไม่มีเวลารอหลังจาก T_{เริ่มต้น}
• 1 °C/นาที T-ramp ถึง DP

มาตรฐาน ASTM D6090 ที่ใช้เครื่องมือของ METTLER TOLEDO ระบุข้อกำหนดสำหรับการหาจุดอ่อนตัวของเรซินด้วยระบบอัตโนมัติเอาไว้ โดยหลักกระบวนการทดสอบและการตรวจจับแทบจะเหมือนกับหลักการที่กำหนดไว้ในมาตรฐาน STM D3461 ทุกประการ หนึ่งความแตกต่างที่สำคัญคือมีการใช้เม็ดกลมสเตนเลสสตีลแทนเม็ดกลมตะกั่วในการชั่งน้ำหนักตัวอย่างในถ้วย มาตรฐาน ASTM D6493 กำหนดการทดสอบจุดอ่อนตัวของเรซินตามวิธีแบบวงแหวนและเม็ดกลม ซึ่งแทบจะเหมือนกับมาตรฐาน ASTM D36 ทั้งหมด มาตรฐาน AOCS Cc 18-80 กำหนดการตรวจจับจุดหยดตัวระบบอัตโนมัติของไขมันและน้ำมันที่รับประทานได้ โดยใช้เครื่องมือวัดจุดหยดตัวจาก METTLER TOLEDO นอกจากนี้ มาตรฐานนี้ยังครอบคลุมถึงการทดสอบตัวอย่างด้วยจุดหยดตัวในอุณหภูมิต่ำกว่าอุณหภูมิโดยรอบด้วยเช่นกัน อีกทั้งมาตรฐาน ASTM D3954 ยังกำหนดไว้ใน เครื่องมือวัดจุดหยดตัวของ METTLER TOLEDO และมีการใช้งานสำหรับการทดสอบจุดหยดตัวของขี้ผึ้ง ซึ่งรวมถึงพาราฟิน ไมโครคริสทัลไลน์พอลิโพรพิลีน และขี้ผึ้งธรรมชาติด้วยระบบอัตโนมัติ มาตรฐาน European Pharmacopeia 2.2.17 B มีความคล้ายคลึงกับมาตรฐานนี้แต่ข้อกำหนดมีความเข้มงวดมากกว่า สุดท้ายนี้ มาตรฐาน ASTM D127 กำหนดกระบวนการแบบแมนนวลสำหรับการทดสอบจุดหยดตัวของขี้ผึ้ง

น้ำมันบริโภค ไขมัน และสารทําละลายอินทรีย์สามารถแข็งตัวและตรวจวัดได้ที่อุณหภูมิต่ำ สารมักจำเป็นต้องได้รับการทำให้เย็นลงหรือแช่แข็งเป็นเวลาอย่างเพียงพอล่วงหน้าการตรวจวัดจุดหยดตัว ระบบ DP90 สำหรับจุดหยดตัว Excellence ของ METTLER TOLEDO จะดำเนินการตรวจวัดจุดหยดตัวในอุณหภูมิที่ต่ำถึง -20 °C วางเซลล์การตรวจวัด DP90 แยก เตาอบ และระบบการตรวจจับแสงในตู้เย็นหรือช่องแช่แข็งจนกว่าจะได้อุณหภูมิที่ต้องการ

เราขอแนะนำให้ใช้ขั้นตอนการทำงานต่อไปนี้ในการวัดจุดหยดตัวที่อุณหภูมิต่ำกว่าอุณหภูมิโดยรอบ โปรดทราบว่า "อุปกรณ์ทำความเย็น" (CD) หมายถึงช่องแช่แข็งหรือตู้เย็น

1. การติดตั้งขั้นต้น: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเซลล์การตรวจวัด DP90 และ CD มีอุณหภูมิตามอุณหภูมิโดยรอบ
2. การทำความเย็น DP90: วางเซลล์การตรวจวัด DP90 ใน CD และเริ่มการทำความเย็น โดยให้ทำความเย็นข้ามคืน หากสามารถทำได้
3. การทำความเย็นอุปกรณ์การทดสอบ: ทำความเย็นอุปกรณ์การทดสอบทั้งหมด (ถ้วยตัวอย่าง แก้วเก็บตัวอย่าง และฝาปิด) และเครื่องมือการเตรียมตัวอย่าง (ที่วางตัวอย่าง) เป็นเวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมงใน CD
4. การถ่ายโอนตัวอย่าง: วางถ้วยตัวอย่างในเครื่องมือการเตรียมตัวอย่าง ค่อยๆ ถ่ายโอนของเหลวด้วยปิเปตลงในถ้วยตัวอย่างที่ผ่านการทำความเย็นล่วงหน้าจนกว่าถ้วยจะเต็ม
5. การทำให้ตัวอย่างแข็งตัว: ทิ้งให้ตัวอย่างแข็งตัวเป็นเวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมงใน CD ตัวอย่างบางรายการอาจต้องใช้เวลานานกว่าในการทำความเย็น และควรเปิด CD เฉพาะในกรณีที่จำเป็นเท่านั้น (เช่น การเตรียมตัวอย่าง การเปลี่ยนที่วางตัวอย่าง) โดยพบว่า CD แบบเปิดจากด้านบนสามารถรองรับขั้นตอนการทำงานนี้ได้ดีที่สุด
6. ปัจจัยด้านความสว่าง: ลดปัจจัยด้านความสว่างในวิธีให้เหลือ 30% เพื่อจัดการการสะท้อนจากตัวอย่าง
7. การจัดการที่วางตัวอย่าง: ดำเนินการจัดการทั้งหมดอย่างการประกอบและการถอดแยกที่วางตัวอย่างภายใน CD เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการละลายหรือการควบแน่น เราขอแนะนำให้ใช้ถุงมือแบบใช้แล้วทิ้ง

การตั้งค่าเครื่องมือ รวมถึงการเตรียมตัวอย่างมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการหาค่าที่แม่นยำของจุดหยดตัวและจุดอ่อนตัว การเลือกอุณหภูมิเริ่มต้น อุณหภูมิสิ้นสุด และอัตราการเพิ่มความร้อนที่ถูกต้องนั้นจำเป็นต่อการป้องกันไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดเนื่องจากความร้อนที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่สม่ำเสมอหรือเร็วเกินไปในตัวอย่าง

ก) อุณหภูมิเริ่มต้น

การหาจุดหยดตัวและจุดอ่อนตัวจะเริ่มต้นขึ้นที่อุณหภูมิที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ซึ่งใกล้เคียงกับจุดหยดตัวหรือจุดอ่อนตัวที่คาดการณ์
ขาตั้งการทำความร้อนจะได้รับการทำความร้อนล่วงหน้าอย่างรวดเร็วจนถึงอุณหภูมิเริ่มต้น ในอุณหภูมิเริ่มต้น ตัวอย่างจะได้รับการบรรจุเข้าในเตาอบและอุณหภูมิจะเริ่มเพิ่มสูงขึ้นตามอัตราการเพิ่มความร้อนที่กำหนดไว้
สูตรทั่วไปที่ใช้ในการคำนวณอุณหภูมิเริ่มต้นคือ อุณหภูมิเริ่มต้น = DP ที่คาดการณ์ – (3 นาที * อัตราการทำความร้อน)

ข) อัตราการเพิ่มความร้อน

อัตราการเพิ่มความร้อนเป็นอัตราที่ตายตัวของการเพิ่มอุณหภูมิระหว่างอุณหภูมิเริ่มต้นและอุณหภูมิสิ้นสุดสำหรับการเพิ่มความร้อน
อัตราการทำความร้อนทั่วไป (ตามบรรทัดฐาน): 2 °C/นาที

ค) อุณหภูมิสิ้นสุด

อุณหภูมิสูงสุดที่้ต้องบรรลุในการหาค่า
สูตรทั่วไปที่ใช้ในการคำนวณอุณหภูมิสิ้นสุด:
อุณหภูมิสิ้นสุด = DP ที่คาดการณ์ + (3 นาที * อัตราการทำความร้อน)
หรือเปิดใช้งานเงื่อนไข “หยุดเมื่อเกิดเหตุการณ์” ในกรณีนี้ การตรวจวัดจะสิ้นสุดลงด้วยตัวเองโดยอัตโนมัติทันทีที่มีการตรวจจับจุดหยดตัว

ก่อนบรรจุหน่วยในการปฏิบัติงาน ขอแนะนำให้ตรวจสอบความถูกต้องของการตรวจวัดก่อน โดยเครื่องมือจะได้รับการสอบเทียบโดยใช้สารอ้างอิงที่มีค่าอุณหภูมิที่ผ่านการรับรองเพื่อตรวจสอบความถูกต้องของอุณหภูมิ ดังนั้นจึงสามารถเปรียบเทียบค่าที่กำหนดซึ่งรวมถึงรวมถึงระดับความผิดพลาดที่ยอมรับได้กับค่าที่วัดได้จริง พื้นฐานสำหรับการเปรียบเทียบคือจุดหลอมเหลวเทอร์โมไดนามิกส์ของสารการสอบเทียบ ซึ่งมีการอธิบายอย่างละเอียดในใบรับรองที่สอดคล้อง โดยจุดหลอมเหลวเทอร์โมไดนามิกส์เป็นอุณหภูมิจุดหลอมเหลวที่ถูกต้องเชิงกายภาพของตัวอย่างจริง ไม่ใช่อุณหภูมิเตาอบ รวมถึงไม่ขึ้นต่อการตั้งค่าการทดลอง จุดหลอมเหลวของสารอ้างอิงไม่เท่ากับจุดหลอมเหลวเทอร์โมไดนามิกส์ เนื่องจากอุณหภูมิที่ตรวจวัดจริงๆ แล้วคืออุณหภูมิเตาอบและไม่ใช่อุณหภูมิตัวอย่าง ดังนั้น ค่าอุณหภูมิเตาอบจึงจำเป็นต้องผ่านการปรับโดยใช้ค่าการแก้ไข ซึ่งบรรจุอยู่ในเครื่องมือวัดจุดหยดตัวของ METTLER TOLEDO สำหรับสารอ้างอิงแต่ละรายการ