การวิเคราะห์เชิงความร้อนของอาหาร

การวิเคราะห์เชิงความร้อนใช้งานครั้งแรกเป็นวิธีการมาตรฐานสำหรับการตรวจสอบโพลิเมอร์ อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์เชิงความร้อนได้รับการยอมรับแล้วว่ายังเป็นประโยชน์ต่อการทดสอบอาหารและส่วนประกอบของอาหารด้วย เทคนิคและวิธีการที่ใช้ในการทดสอบผลิตภัณฑ์อาหาร เช่น โปรตีนคาร์โบไฮเดรตไขมันน้ำมัน และวัสดุบรรจุแพ็คเกจ ได้รับการพัฒนาอย่างดีเยี่ยมตลอดหลายปีมานี้

โปรตีน พร้อมด้วยไขมันและคาร์โบไฮเดรต เป็นหนึ่งในส่วนประกอบสำคัญของอาหารเนื่องจากความสำคัญในแง่ของสารอาหารและสรีรวิทยา และบทบาทที่มีในการพัฒนาคุณสมบัติเชิงหน้าที่ (functional property) และมีความสำคัญต่อการแปรรูปอาหาร (เช่น อิมัลซิฟิเคชัน) และการกำหนดคุณสมบัติผลิตภัณฑ์ที่บริโภคได้ (คุณสมบัติเชิงประสาทสัมผัส) ดิฟเฟอเรนเชียลสแกนนิงแคลอริมิเตอร์ (การวัดการเปลี่ยนแปลงความร้อนของสาร) (DSC) และ การวิเคราะห์เทอร์โมกราวิเมตริก (การเปลี่ยนแปลงน้ำหนักของสารโดยอาศัยคุณสมบัติทางความร้อน) (TGA) จัดเป็นเทคนิคหลักที่ใช้ในการปรับปรุงคุณสมบัติเชิงหน้าที่และสภาวะกระบวนการ
ความร้อนและเวลาเป็นพารามิเตอร์สำคัญสองข้อในการแปรรูปอาหาร DSC ช่วยให้สามารถตรวจสอบความร้อนและเวลาในกระบวนการปรุงอาหารและแช่แข็งอาหารได้ และยังใช้เพื่อวัดค่าคุณสมบัติอื่นๆ ของผลิตภัณฑ์อาหารและส่วนประกอบด้วย
แผ่นฟิล์มพลาสติกทำให้น้ำหนักของผลิตภัณฑ์อาหารในแพ็คเกจเพิ่มขึ้นประมาณ 10% ส่วนประกอบของแผ่นฟิล์มที่ออกแบบมาเพื่อการใช้งานพิเศษเฉพาะด้านนั้นมีความหลากหลายแตกต่างมากมาย ดังนั้น จึงจำเป็นต้องวิเคราะห์แผ่นฟิล์มเพื่อตรวจสอบคุณสมบัติในการกั้นอากาศและส่วนประกอบ ส่วนประกอบแต่ละชนิดของแผ่นฟิล์มรวมทั้งสารเสริม (เช่น กาวยึดเกาะ) ระบุได้โดยใช้วิธีการ DSC

การวิเคราะห์ทางกลเชิงความร้อน (TMA) และ การวิเคราะห์เชิงกลแบบไดนามิก (DMA) ยังให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคุณสมบัติเชิงกลของวัสดุที่เป็นบรรจุภัณฑ์
เราหวังว่าการใช้งานที่อธิบายในที่นี้จะเป็นประโยชน์ต่อคุณและ

• ทำให้คุณตระหนักถึงวิธีการวิเคราะห์เชิงความร้อนที่เป็นไปได้สำหรับการตรวจสอบอาหารและสารที่เกี่ยวข้อง
• ให้เคล็ดลับบางอย่างแก่คุณเพื่อประเมินคุณภาพของผลลัพธ์
• กระตุ้นให้คุณสนใจหาความรู้เพิ่มเติมในหัวข้ออื่นโดยการอ่านคู่มือการใช้งานที่แนะนำ หรือโดยการเข้าร่วมการสัมมนาออนไลน์ที่เกี่ยวข้อง