Optik Karakter Tanıma (veya OCR) paketlerin yüzeyindeki basılı karakterleri tanımak için kullanılan bir metottur. OCR, üretim hattındaki paketlerde hangi metin dizesinin olacağını bilmenin mümkün görünmediği durumlarda değişken metin alanları için idealdir. Sistem en yakın eşlemeyi bulmak için belirli bir karakterin görüntüsünü önceden tanımlanmış bir yazı tipindeki tüm karakterlerle karşılaştırır. Diğer yandan, Optik Karakter Doğrulama önceden tanımlanmış bir değeri arar; bir kodun ne olduğunu belirlemek için değil, doğruluğunu kontrol etmek için kullanılır. OCR ve OCV'nin nasıl çalıştığına dair daha fazla bilgiyi Kodları Okunabilir Hale Getirmek adlı teknik dokümanımızda bulabilirsiniz.

Kameralar, barkodları barkod okuyucuların yaptığı gibi okur. Yazılım, kodun şeklini anlamak için dolu ve boş alanlar arasındaki karşıtlığı analiz eder ve ardından desenin şifresini çözerek harf ve rakamlardan oluşan bir dizi hâline getirir. Kodun türüne bağlı olarak; bu işlem 1D barkodlarda olduğu gibi basit yatay bir çizginin analizi olabileceği gibi, 2D barkodlarda olduğu gibi kare bir şeklin analizi de olabilir. Her iki durumda da, açık ve koyu alanlar içeren bir desenin okunmasına ilişkin temel ilke aynıdır. Daha geleneksel bir barkod okuyucu yerine kamera kullanmanın avantajı, kameralı sistemlerin barkod kalitesini değerlendirmeye daha uygun olmasıdır. Geleneksel barkod okuyucular ise gerçekte yalnızca okunabilen veya okunamayan bir sonuç verebilir.

Akıllı Kameralar, kendi üzerindeki işlemciyi kullanarak tüm görüntü işleme ve analiz çalışmasını yapan, tamamen bağımsız sistemlerdir. Akıllı Kameralar çoğunlukla entegre aydınlatma özelliği de içerir, bu yüzden kod okuma gibi basit uygulamalarda idealdir. Maalesef bu basitliğin dezavantajı da vardır; dâhilî bellek, doğal olarak sınırlıdır ve kontrol edilen tüm ürünlerin kapsamlı şekilde kaydedilmesi mümkün olmaz. PC ile kontrol edilen bir sistemde, görüntü yakalama ve işleme işlevlerini koordine eden bir kontrol bilgisayarına görüntüleri aktaran kameralar kullanılır. PC ile kontrol edilen sistemlerin işleme hızı genellikle daha yüksektir, bu da karmaşık uygulamalarda önemli bir özellik olabilir. Ayrıca, bu sistemler farklı kontrol profillerini ve kontrol görüntülerini depolamak için çok daha fazla bellek kullanabilme avantajına sahiptir.