Doğrudan ve Safir adı verilen metotlar, geleneksel bir DSC aleti ile doğrusal bir sıcaklık programı kullanılarak gerçekleştirilir. Geleneksel DSC'de yalnızca tek bir ısı akışı sinyali mevcuttur (Toplam). Bununla birlikte, ısı kapasitesi iki bileşenden oluşur: Algılanabilir ısı kapasitesi (tersinir ısı akışı) ve gizli ısı kapasitesi (tersinmez ısı akışı):
cp = cp, algılanabilir + cp, gizli
Gizli ısı kapasitesi; erime, kristalleşme veya kimyasal reaksiyonlar gibi fiziksel ve kimyasal geçişlerle ilgilidir. Bu tür termal olaylar DSC eğrisinde endotermik (ısı alan) veya ekzotermik (ısı veren) pik noktaları olarak gözlenir. Bunun sonucu olarak gizli ısı kapasitesi endotermik olaylar için pozitif, ekzotermik olaylar için negatiftir.
Algılanabilir ısı kapasitesi, moleküllerin yeniden düzenlenmesine ve genel hareketine bağlı olarak absorbe edilen ısı miktarına bağlıdır. Bu bileşen pozitiftir. Diyagramdaki DSC eğrisi, algılanabilir ısı kapasitesinin termal olaylar oluşmadığı sürece doğrudan ölçülen ısı akışıyla ilişkili olduğunu göstermektedir. Birçok geçiş noktasında, algılanabilir ısı kapasitesi ilgili pik noktasının tabanını tanımlar.
Sıcaklık modülasyonlu DSC (TMDSC), geleneksel DSC'den toplam ısı akışının tersinir ve tersinmez bileşenlerine ayrılmasına olanak tanımasıyla ayrılır. Bu ayrım; örneğin, camsı geçiş (tersinir ısı akışı bileşeni) ve entalpi gevşemesi (tersinmez ısı akışı bileşeni) gibi farklı termal etkilerin çakıştığı yerlerde, doğru özgül ısı verisi sağlanması açısından önemlidir.
Sıcaklık modülasyonlu DSC'de kullanılan sıcaklık programları, geleneksel DSC deneylerinde kullanılanlara kıyasla daha karmaşıktır. METTLER TOLEDO, sıcaklık modülasyonlu DSC ölçümlerinin gerçekleştirilmesi için üç farklı teknik sunar. Bu tekniklerin en önemli özellikleri aşağıda özetlenmektedir.