การปิเปตที่ถูกต้องเพื่อปรับปรุงรสชาติของไวน์

การแต่งเติมรสชาติ

ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ นักเคมีด้านรสชาติใช้ปิเปตจาก Rainin ในการเติมโมเลกุลรสชาติเข้าในผลิตภัณฑ์ไวน์หรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และใช้สารอินทรีย์สังเคราะห์สร้างโมเลกุลที่ให้รสชาติที่ต้องการ เช่น ('บลูเบอร์รี่' หรือ "วิสกี้บ่มนาน’) ในการเติมโมเลกุลรสชาติเข้าในผลิตภัณฑ์ที่ผลิต ขั้นแรกพวกเขาใช้ไวน์หรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากการผลิตแบบจำนวนมาก และเติมสารประกอบเพื่อแต่งเติมรสชาติของเครื่องดื่ม ในไวน์และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ นักเคมีด้านรสชาติจะปรับกลืนความเข้มข้นของโมเลกุลต่าง ๆ เช่น เทอร์เพนนอยด์ นอริโซนอยด์ และฟีโนลิก เพื่อสร้างต้นแบบผลิตภัณฑ์ที่นำไปทดสอบชิมในภายหลัง และตัดสินใจว่าผลิตภัณฑ์ใดควรนำมาผลิตทั้งนี้ขึ้นอยู่กับรสชาติของต้นแบบแต่ละตัว

แม้ว่าการเพิ่มโมเลกุลรสระหว่างการพัฒนาต้นแบบเป็นสิ่งจำเป็น แต่ผู้ผลิตไวน์จำนวนมากจะไม่เพิ่มสารประกอบเพิ่มรสต่าง ๆ ลงในผลิตภัณฑ์ แต่ใช้วิธีปรับเปลี่ยนสภาวะเงื่อนไขในการหมักแทน โดยรักษาระดับความเข้มข้นที่เหมาะสมของโมเลกุลรสชาติในระหว่างการผลิต นักเคมีด้านรสชาติจะแจ้งโปรไฟล์เคมีรสชาติไปยังกลุ่มงานควบคุมคุณภาพของผู้ผลิตไวน์หรือโรงกลั่น เพื่อกำหนดความเข้มข้นที่เหมาะสมของสารประกอบรสชาติที่ต้องการ

ความถูกต้องแม่นยำเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง

ปิเปตจาก Rainin ใช้ในการเติมโมเลกุลในไวน์ในความเข้มข้นสุดท้าย โดยมีปริมาณตั้งแต่หนึ่งส่วนในพันส่วนไปจนถึงหนึ่งส่วนในพันล้านส่วน เมื่อเทียบกับหลอดฉีดยาแก้วที่ใช้ในอดีต ปิเปตจาก Rainin ช่วยจัดการของเหลวโมเลกุลรสชาติได้ง่ายและเร็วขึ้น และมีความถูกต้องแม่นยำสูงขึ้น ในตัวอย่างหนึ่ง นักเคมีรายงานการใช้ปิเปตในช่วงปริมาตรที่หลากหลาย ตั้งแต่แบบปริมาตรมากขนาด 10 มล. ไปจนถึงปริมาตรน้อยขนาด 20 มล. เขาคิดว่าการเปลี่ยนมาใช้ปิเปตจาก Rainin ช่วยเพิ่มความถูกต้องแม่นยำ ความสามารถในการทำซ้ำ และประสิทธิภาพที่สูงขึ้น ทำให้เขาสามารถมุ่งเน้นงานที่สำคัญ นั่นคือ การสร้างไวน์แคลิฟอร์เนียชั้นเลิศ