การตรวจวัดค่า Brix จะวัดค่าปริมาณซูโครสบริสุทธิ์ในตัวอย่าง ซึ่งรูปแบบการใช้งานของการวัดค่าที่รู้จักกันดีนี้ไม่ได้มีเฉพาะในอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มเท่านั้น อุตสาหกรรมเคมีก็เช่นกัน องศา Brix จะแทนค่าโดยสมการต่อไปนี้

1 องศา Brix (°Bx) = ซูโครส 1 กรัม / สารละลาย 100 กรัม
 

ทว่าสมการนี้สามารถใช้ได้กับตัวอย่างทุกประเภทหรือไม่? แล้ว 12 °Bx ในน้ำส้มเท่ากับน้ำตาล 12 กรัมหรือไม่?
 

ในทางปฏิบัติ อาจไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไป มาตราวัด Brix จะใช้ในการวัดปริมาณน้ำตาลในสารต่างๆ เช่น น้ำอัดลม น้ำผลไม้ และมะเขือเทศเข้มข้น รวมถึงผลิตภัณฑ์อื่นๆ เช่น น้ำมันหล่อเย็น ซึ่งมักจะไม่เกี่ยวข้องกับสารละลายซูโครส/น้ำบริสุทธิ์โดยสิ้นเชิง จึงทำให้เกิดความสับสนได้โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบผลลัพธ์ที่ได้จากเทคนิคการตรวจวัดที่แตกต่างกัน (ไฮโดรมิเตอร์, พิคโนมิเตอร์, เครื่องวัดค่าดัชนีหักเห, เครื่องวัดความหนาแน่นแบบดิจิทัล)

คุณจะได้รับความรู้ที่จำเป็นเกี่ยวกับ Brix และมาตราวัดที่เกี่ยวข้องอื่นๆ ซึ่งใช้ในการหาปริมาณน้ำตาลในหน้านี้

คุณทราบหรือไม่ว่าอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงไปเพียง 1 ⁰C อาจก่อให้เกิดผลกระทบประมาณ 0.1 ⁰Brix หรือมากกว่านั้นหากคุณตรวจวัดสารที่มีน้ำตาลในปริมาณมาก?

เพราะเหตุนี้ ผู้ใช้จึงต้องคำนึงเสมอว่าอุณหภูมิเป็นปัจจัยที่ส่งผลอย่างยิ่งต่อค่า Brix ที่วัดได้จากเครื่องมือแต่ละชนิดที่กล่าวไว้ข้างต้น!

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการแก้ไขอุณหภูมิของดัชนีการหักเหของแสง (Brix) สำหรับสารละลายที่มีความเข้มข้นของซูโครสแตกต่างกัน...

Balling ได้รับการพัฒนาขึ้นในปี ค.ศ. 1843 และเป็นมาตรวัดที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งใช้ในการวัดความเข้มข้นของของแข็งที่ละลายได้ โดยเน้นปริมาณน้ำตาลของเวิร์ทในระหว่างการผลิตเบียร์เป็นหลัก

น้ำตาลละลายส่วนใหญ่จะได้มาจากมอลต์และพบในสารอื่นๆ ร่วมด้วย สารที่ผสมกันนี้เรียกรวมกันว่า "สารสกัด" ในการตรวจสอบกระบวนการหมักนั้น โดยทั่วไปผู้ผลิตเบียร์จะรวบรวมผลลัพธ์จาก Balling หรือการตรวจวัดที่คล้ายกัน (โปรดดูด้านล่าง) อย่างต่อเนื่องเพื่อหาค่าความเข้มข้นของเวิร์ท เนื่องจากน้ำตาลในเวิร์ทจะแปรเปลี่ยนเป็นแอลกอฮอล์ระหว่างการหมัก ความเข้มข้นของน้ำตาลจึงค่อยๆ ลดลงไปตามเวลา ซึ่งนอกจากจะทำให้ผู้ผลิตเบียร์มีวิธีคาดคะเนปริมาณแอลกอฮอล์ในขั้นสุดท้ายของเบียร์แล้ว ยังช่วยให้ผู้ผลิตสามารถควบคุมและได้รับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับกระบวนการผลิตเบียร์เพิ่มขึ้นด้วย จึงรับประกันคุณภาพที่สม่ำเสมอของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายได้

เครื่องวัดค่าดัชนีหักเหแบบดิจิทัลไม่ต้องพึ่งพาเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงาน ให้ผลลัพธ์ใน 2 วินาที และเพิ่มความน่าเชื่อถือของผลลัพธ์

องศา Plato หรือที่รู้จักในนาม "มาตราวัด Plato" เป็นมาตราวัดอีกชนิดหนึ่งที่ใช้วัดปริมาณน้ำตาลในเวิร์ทระหว่างการผลิตเบียร์ โดยมาตราวัดนี้จะแสดงค่าเป็นน้ำหนักตามเปอร์เซ็นต์ (% w/w) และมีวิธีหาค่าดังนี้

1 องศา Plato = สารสกัด 1 กรัม / เวิร์ท 100 กรัม

เนื่องจากเบียร์ประกอบด้วยน้ำ แอลกอฮอล์ และ "น้ำตาล" ละลาย ซึ่งส่วนใหญ่ได้มาจากมอลต์ ผู้ผลิตเบียร์จึงต้องวัดค่าน้ำตาลละลายนี้เพื่อควบคุมกระบวนการหมักเบียร์ให้ดียิ่งขึ้น

อุณหภูมิอ้างอิงสำหรับมาตราวัด Plato คือ 17.5 °C ดังนั้นจึงสามารถใช้สมการต่อไปนี้เพื่อแปลงค่าความถ่วงจำเพาะเป็น Plato ได้

°P = 260 * ( 1 – (1 / ความถ่วงจำเพาะของสารละลายในน้ำที่ 17.5 °C))

Oechsle เป็นมาตราวัดที่ใช้ในการวัดความหนาแน่นของน้ำองุ่นบริสุทธิ์ และมักใช้ในประเทศเยอรมนี ลักเซมเบิร์ก และสวิตเซอร์แลนด์ Oechsle มีคำจำกัดความสองรูปแบบ คำจำกัดความรูปแบบที่หนึ่งคือรูปแบบ "เก่า" ที่อิงตามความถ่วงจำเพาะ ส่วนรูปแบบ "ใหม่" นั้นอิงตามดัชนีการหักเหของแสง

Oechsle "แบบเก่า" จะใช้วิธีการคำนวณดังนี้

Oeo = 1,000(sg - 1.0)

โดยที่

Oeo (แบบเก่า) = องศา Oechsle
sg = ความถ่วงจำเพาะ

Oechsle "แบบใหม่" จะใช้วิธีการคำนวณดังนี้

Oen = 2639.22*nD - 3514.83

โดยที่

Oen (แบบใหม่) = องศา Oechsle
nD = ดัชนีการหักเหของแสง

มาตราวัด Baumé ได้รับการพัฒนาขึ้นในปี 1768 โดยเภสัชกรชาวฝรั่งเศสนามว่า Antoine Baumé ซึ่งเป็นผู้สร้างเครื่องวัดความหนาแน่นของอากาศที่ใช้ในการวัดความถ่วงจำเพาะของของเหลว

มาตราวัดนี้ช่วยให้สามารถประเมินความเข้มข้นของสารละลายต่างๆ ที่มีหน่วยเดียวกัน (องศา Baumé หรือ °Bé) และเครื่องมือเดียวกัน (เครื่องวัดความหนาแน่นของอากาศ Baumé) แต่จำเป็นต้องใช้ตารางเฉพาะเพื่อหาค่าความเข้มข้นของสารแต่ละประเภท ปัจจุบันมีการใช้มาตราวัดนี้ในอุตสาหกรรมการผลิตเบียร์ ไวน์ น้ำผึ้ง และกรดที่มีความเข้มข้นสูง ความสัมพันธ์ระหว่างความหนาแน่นและองศา Baumé ได้มีการแสดงออกมาในรูปแบบต่างๆ ในช่วงเวลาที่มีการใช้งาน  ด้วยอุณหภูมิที่ 16°C ในปัจจุบัน ความสัมพันธ์ระหว่างความหนาแน่นและองศา Baumé ของสารละลายหาได้จากความสัมพันธ์ต่อไปนี้

• ของเหลวที่มีความหนาแน่นน้อยกว่าน้ำ:

ค่าความถ่วงจำเพาะ = 140 / (130 + °Bé)

• ของเหลวที่มีความหนาแน่นมากกว่าน้ำ:

ค่าความถ่วงจำเพาะ = 145 / (145 - °Bé)

ความสัมพันธ์ระหว่าง Brix และ Baumé ไม่เป็นเชิงเส้น ทั้งนี้การแปลงค่าคร่าวๆ สามารถดำเนินการได้โดยใช้สมการง่ายๆ ดังนี้

องศา Brix = (°Bé x 1.905) - 1.6

องศา Baumé = (°Brix + 1.6) / 1.905

หากคุณต้องการผลลัพธ์ Baumé ที่แม่นยำในตัวอย่างโดยมีอุณหภูมิที่คุณต้องการ เครื่องวัดความหนาแน่นดิจิทัลแบบตั้งโต๊ะคือตัวเลือกที่เหมาะสมอย่างยิ่ง

นอกเหนือจากเครื่องวัด Brix แล้ว ยังมีระดับอื่นๆ ที่สามารถเปรียบเทียบได้สำหรับการระบุส่วนประกอบซูโครสในตัวอย่าง เช่น องศา Plato, Baumé, Oechsle และ Balling ตารางด้านล่างนี้จะแสดงข้อมูลสรุปของการตรวจวัดแต่ละประเภท พร้อมข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับมาตราวัด

โปรดทราบว่าปัจจัยพื้นฐานสำหรับการตรวจวัดปริมาณน้ำตาลแต่ละรูปแบบ คือความถ่วงจำเพาะของตัวอย่างของเหลวเมื่อใช้เครื่องวัดความหนาแน่นแบบดิจิทัล หรือพิคโนมิเตอร์ และดัชนีการหักเหของแสงเมื่อใช้เครื่องวัดค่าดัชนีหักเหแบบดิจิทัล หรือหนึ่งในวิธีการแบบแมนนวลที่ระบุไว้ข้างต้น

การหาค่า Brix ที่แน่นอนมีความสำคัญต่อต้นทุนและการควบคุมคุณภาพในอุตสาหกรรมเครื่องดื่ม การระบุระดับ Brix ที่ถูกต้องไม่เพียงจะช่วยคุณรับรองคุณภาพที่ดีที่สุดได้ตามต้องการ แต่ยังเพิ่มประสิทธิภาพของต้นทุนได้ด้วย จึงช่วยให้บริษัทของคุณประหยัดเงินได้หลายพันดอลลาร์ทุกปี

หากรังสีแสงเดินทางจากสื่อกลางหนึ่งไปยังอีกสื่อกลางที่มีแสงหนาแน่นน้อยกว่า รังสีแสงจะเปลี่ยนทิศทาง เมื่อมีมุมตกกระทบที่เพิ่มขึ้น รังสีแสงจะไปถึงค่าวิกฤตโดยที่จะไม่มีแสงเล็ดลอดออกจากสื่อกลางที่มีความหนาแน่นเพิ่มขึ้นได้ เมื่อเกินมุมวิกฤตนี้ การหักเหของแสงทั้งหมดก็จะปรากฏ จากนั้นระบบจะคำนวณค่าดัชนีการหักเหของแสงจากมุมวิกฤตินี้ เนื่องจากการหักเหของแสงจะขึ้นอยู่กับความยาวคลื่นของแสงแบบตกกระทบ ดัชนีการหักเหของแสงจึงวัดค่าได้จากความยาวคลื่นของ Sodium D-Line (589.3 นาโนเมตร) ซึ่งเป็นค่ามาตรฐานและมีสัญลักษณ์เป็น nD ดัชนีการหักเหของแสงไม่เพียงแต่อาศัยความยาวคลื่นที่ใช้ในการวัดเท่านั้น แต่ยังต้องอาศัยอุณหภูมิของสารละลายที่วัดค่าอีกด้วย

ดังนั้นดัชนีการหักเหของแสงและ Brix จึงสัมพันธ์กันโดยตรง ดัชนีการหักเหของแสงที่วัดได้จะแปลงค่าเป็นปริมาณซูโครสตามเปอร์เซ็นต์น้ำหนักโดยตรง (°Brix / °Bx)

ใช่ การวัดค่า Brix ของของเหลวจะผันผวนตามอุณหภูมิ ค่าของ Brix ของตัวอย่างที่มีความเย็นจะสูงกว่า Brix ของตัวอย่างชนิดเดียวกันที่อุณหภูมิห้อง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมการวัดค่า Brix อย่างถูกต้องแม่นยำจึงต้องคำนึงถึงอุณหภูมิด้วย ขอแนะนำให้ใช้เครื่องวัดความหนาแน่นแบบดิจิทัลที่ควบคุมอุณหภูมิ เพื่อหลีกเลี่ยงการคำนวณแบบแมนนวลซึ่งมักก่อให้เกิดข้อผิดพลาด

Brix 1 องศาเท่ากับซูโครส 1 กรัมในสารละลาย 100 กรัม ซึ่งเท่ากับ 1% Brix ดังนั้นค่าทั้งสองจึงไม่แตกต่างกัน ในกรณีนี้ 1 องศา Brix = 1% Brix (น้ำหนัก/น้ำหนัก)

เครื่องวัดค่าดัชนีหักเหเป็นเครื่องมือวัดค่า Brix ที่ใช้งานง่ายและแม่นยำที่สุด

Brix คือการวัดปริมาณของแข็งละลายน้ำในของเหลวโดยใช้แรงโน้มถ่วงจำเพาะ และมาตราวัดนี้ใช้สำหรับวัดค่าน้ำตาลละลายโดยเฉพาะ Brix 1 องศาเท่ากับซูโครส 1 กรัมในสารละลาย 100 กรัม

Brix ในไวน์ เช่นเดียวกับในสารอื่นๆ ทุกชนิดนั้น หมายถึงปริมาณน้ำตาลในของเหลว สำหรับไวน์ จะมีการวัดค่า Brix ก่อนที่จะเก็บเกี่ยวองุ่นเพื่อหาค่าปริมาณน้ำตาล หลังจากนั้นก็จะหาค่าปริมาณแอลกอฮอล์ที่ไวน์จะได้รับเมื่อหมักน้ำตาลแล้ว นอกจากนี้ยังควรวัดค่า Brix อย่างน้อยวันละครั้งในระหว่างกระบวนการหมัก การตรวจสอบความชันของการแปลงค่าจะช่วยให้ผู้ผลิตไวน์สามารถปรับอุณหภูมิของกระบวนการเพื่อให้ได้คุณภาพไวน์ที่เหมาะสมที่สุด

แม้ว่าอาจดูเป็นเรื่องซับซ้อน แต่มาตราวัด Brix นั้นมีประโยชน์ในโลกแห่งการทำอาหาร โดยเฉพาะสำหรับไวน์ โดยทั่วไปแล้วค่าที่เหมาะสมจะอยู่ราวๆ 18 ถึง 24 °Bx ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับรสชาติและจุดประสงค์เฉพาะของไวน์แต่ละชนิด

คุณต้องการควบคุมความเข้มข้นของ Brix ในตัวอย่างของคุณหรือไม่?

น้ำผึ้งที่ดีควรมีค่า Brix อยู่ระหว่าง 70 ถึง 88 องศา Brix ทั้งนี้ คุณภาพของน้ำผึ้งจะขึ้นอยู่กับปริมาณความชื้นในน้ำผึ้ง กล่าวโดยสรุปก็คือ เหตุผลที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า ปริมาณความชื้นที่สูงจะทำให้โอกาสที่น้ำผึ้งจะเน่าเสียระหว่างการเก็บรักษาสูงขึ้นตามมา ความชื้นไม่ควรเกิน 20% ตามมาตรฐาน AOAC 969.38

CODEX STAN 247 ระบุไว้ว่า ระดับ Brix ของน้ำส้มควรอยู่ระหว่าง 11.2 ถึง 11.8 และสอดคล้องกับค่าที่ระบุไว้โดยบทกฎหมายในประเทศของประเทศผู้นำเข้า แต่จะต้องไม่ต่ำกว่า 11.2 ทั้งนี้ เป็นที่ทราบกันดีว่าในแต่ละประเทศนั้น ระดับ Brix อาจแตกต่างจากช่วงค่านี้ได้ ในกรณีที่ Brix อยู่ในระดับที่ต่ำลงอย่างต่อเนื่อง น้ำผลไม้คืนรูปจากประเทศดังกล่าวที่เข้าสู่การค้าระหว่างประเทศนั้นจะถือเป็นผลิตภัณฑ์ที่ยอมรับได้ หากเป็นไปตามระเบียบวิธีการรับรองความถูกต้องตามที่ระบุไว้ใน General Standard for Fruit Juices and Nectars และมีระดับที่ไม่ต่ำกว่า 10 องศา Brix

โปรดทราบว่าความเป็นกรดของน้ำส้มมีผลต่อค่า Brix น้ำผลไม้ก็ประกอบด้วยสารอื่นๆ เช่น กรด เช่นกัน สารเหล่านี้ยังส่งผลต่อดัชนีการหักเหของแสงและทำให้ค่า Brix ที่อ่านได้ลดลงอีกด้วย จึงเป็นเหตุผลที่ต้องมีการแก้ไขค่า Brix เพื่อชดเชยผลกระทบจากกรด จึงจะแสดงค่าปริมาณน้ำตาลที่แท้จริงของตัวอย่างได้

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการหาค่าความเป็นกรดและปริมาณกรด: ดาวน์โหลดคู่มือของเรา

วัดความเข้มข้นของ Brix อย่างถูกต้องด้วยเครื่องวัดค่าดัชนีหักเห หรือเครื่องวัดความหนาแน่น

ค่า Brix 1 องศาเท่ากับซูโครส 1 กรัมในสารละลายในน้ำ 100 กรัม หากของแข็งที่ละลายน้ำได้ในสารละลายมีเพียงซูโครสเพียงชนิดเดียวเท่านั้น น้ำตาล 1 กรัมจะเพิ่มค่า Brix ขึ้น 1 °Bx

ต้องการผลิตมาตรฐาน Brix ของคุณขึ้นมาเองหรือไม่?

ขั้นตอนที่ 1: ตรวจสอบยืนยันเครื่องวัดค่าดัชนีหักเหโดยใช้น้ำกลั่น ค่าที่อ่านได้นั้นควรเป็นศูนย์ ให้ทำความสะอาดและสอบเทียบอุปกรณ์หากค่าดังกล่าวไม่เป็นศูนย์

ขั้นตอนที่ 2: คุณควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าเครื่องวัดค่าดัชนีหักเหมีพื้นผิวที่สะอาดและแห้ง

ขั้นตอนที่ 3: เติมสารละลายที่ต้องการทดสอบลงบนปริซึมในปริมาณเล็กน้อย เพียงไม่กี่หยดก็เพียงพอแล้ว

ขั้นตอนที่ 4: มองผ่านเลนส์ใกล้ตาขณะที่คุณหันปริซึมไปยังแหล่งกำเนิดแสง ห้ามมองไปที่ดวงอาทิตย์

ขั้นตอนที่ 5: โฟกัสที่เลนส์ใกล้ตา และอ่านค่าโดยที่ฐานของสีน้ำเงินนั้นตรงกับมาตราวัด ค่าที่อ่านได้นี้จะเป็นค่า Brix ของตัวอย่าง

อย่างไรก็ตาม การวัดค่า Brix ด้วยเครื่องวัดค่าดัชนีหักเหแบบดั้งเดิมอาจมีข้อเสียบางประการดังนี้

• ช่วงการวัดค่าขนาดเล็ก / ต้องใช้เครื่องวัดค่าดัชนีหักเหหลายตัวเพื่อให้ครอบคลุมช่วงที่กว้าง
• ไม่มีการควบคุมอุณหภูมิ (การวัดค่าของคุณจะต้องมีอุณหภูมิที่ 20°C พอดีจึงจะให้ความแม่นยำที่เพียงพอ)
• ค่าที่อ่านได้ขึ้นอยู่กับผู้ปฏิบัติงาน จึงอาจทำให้ความแม่นยำถูกจำกัด
• ไม่มีโปรโตคอลการวัดค่า

ใช้เครื่องวัดค่าดัชนีหักเหแบบดิจิทัล ซึ่งช่วยให้ตรวจวัดได้อย่างง่ายดายและแม่นยำยิ่งขึ้น เพื่อเพิ่มความสามารถในการผลิตของห้องปฏิบัติการพร้อมทั้งประหยัดเวลาและค่าใช้จ่าย

โดยทั่วไปแล้ว คำว่าองศา Brix, องศา Plato และ องศา Balling สามารถใช้แทนกันได้ มาตราวัดทั้งสามชนิดจะแสดงค่าน้ำหนักของสารละลายน้ำตาลเป็นเปอร์เซ็นต์ แล้วนำค่าน้ำหนักนี้มาเชื่อมโยงกับความถ่วงจำเพาะ ความถ่วงจำเพาะจะเชื่อมโยงค่าน้ำหนักของปริมาตรของเหลวที่กำหนดกับน้ำที่มีปริมาตรเท่ากันได้ ของเหลวที่มีน้ำหนักมากกว่าน้ำ เช่น น้ำองุ่นบริสุทธิ์หรือเวิร์ท จะมีความถ่วงจำเพาะมากกว่า 1.000 ของเหลวที่มีน้ำหนักน้อยกว่าน้ำ เช่น แอลกอฮอล์ จะมีความถ่วงจำเพาะน้อยกว่า 1.000

Balling หรือมาตราวัดที่เก่าแก่ที่สุด ได้คิดค้นขึ้นในปี ค.ศ. 1843 หลังจากนั้นไม่นาน Brix ได้แก้ไขข้อผิดพลาดจากการคำนวณในมาตราวัด Balling บางส่วน และได้นำเสนอตาราง Brix ขึ้นมา จากนั้นในช่วงต้นทศวรรษ 1900 Plato และผู้ร่วมงานของเขาได้ดำเนินการปรับปรุงเพิ่มเติม และนำมาสู่การนำเสนอมาตราวัด Plato โดยพื้นฐานแล้ว มาตราวัดทั้งสองชนิดนี้เหมือนกัน ตารางจะมีความแตกต่างในการแปลงค่าจากเปอร์เซ็นต์น้ำหนักเป็นความถ่วงจำเพาะในทศนิยมตำแหน่งที่ 5 และ 6 ของมาตราวัดความถ่วงจำเพาะ

น้ำเชื่อมข้าวโพดฟรุกโตสสูงหรือ HFCS เป็นสารเพิ่มความหวานชนิดน้ำที่สกัดจากแป้งข้าวโพดที่มีฟรุกโตสและเด็กซ์โตรสเป็นหลัก HFCS ใช้ทดแทนซูโครสในอุตสาหกรรมเครื่องดื่มและอาหาร โดย HFCS จะมีระดับฟรุกโตสที่แตกต่างกันอยู่ 3 ระดับ ได้แก่ HFCS ที่มีน้ำหนัก 42, 55 และ 90 เปอร์เซ็นต์ ส่วนใหญ่ HFCS จะเน้นใช้งานในสหรัฐอเมริกา

ในฐานะที่เป็นสารเพิ่มความหวาน HFCS มักจะใช้ในการเปรียบเทียบกับน้ำตาลทราย แต่ HFCS มีข้อได้เปรียบด้านการผลิตมากกว่าน้ำตาล ซึ่งได้แก่ การจัดการที่ง่ายดายและการประหยัดต้นทุน

การวัดค่าปริมาณ Brix และ HFCS ด้วยเครื่องวัดความหนาแน่นหรือเครื่องวัดค่าดัชนีหักเหเป็นวิธีที่สามารถทำได้ ทั้งสองวิธีจะให้ผลลัพธ์ที่เหมือนกันหากมีการวัดปริมาณซูโครส/HFCS บริสุทธิ์ของสารละลาย

เครื่องวัดความหนาแน่นและเครื่องวัดค่าดัชนีหักเหแบบดิจิทัล เช่น เครื่องวัดความหนาแน่น Excellence D4 และเครื่องวัดค่าดัชนีหักเห Excellence R4 จาก METTLER TOLEDO ช่วยให้สามารถวัดค่าองศา Brix หรือ HFCS เป็นเปอร์เซ็นต์ได้โดยตรง วิธีการวัดทั้งสองแบบช่วยให้สามารถแปลงค่าดัชนีการหักเหของแสง/ความหนาแน่นเป็นองศา Brix หรือ HFCS เป็นเปอร์เซ็นต์ได้โดยอัตโนมัติ ทั้งสองวิธีนี้จะให้ผลลัพธ์ที่เหมือนกันเมื่อตรวจวัดค่าซูโครสหรือ HFCS บริสุทธิ์ และสามารถนำค่าทั้งสองมาเปรียบเทียบกันได้

อัตราส่วนของกรด Brix คืออัตราส่วนองศา Brix ของน้ำผลไม้ต่อกรดแอนไฮดรัสซิตริกในหน่วยกรัมต่อน้ำผลไม้ 100 กรัม ซึ่งเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับคุณภาพของน้ำผลไม้และความบริบูรณ์ของผลไม้

ขั้นตอนแรก ให้ตรวจสอบเครื่องวัดค่าดัชนีหักเหด้วยน้ำปราศจากไอออน ผลลัพธ์ควรเป็น 0 % w/w หรือ 1.3332 nD ที่ 20 °C (ให้พิจารณาระดับความผิดพลาดที่ยอมรับได้ของคุณ) จากนั้นตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณได้ตั้งค่าวิธีการสำหรับการตรวจวัด Brix ด้วยอุณหภูมิที่คุณต้องการ เติมตัวอย่างประมาณ 0.3 มิลลิลิตรลงในเซลล์ตรวจวัดและกด Start คุณจะได้รับผลลัพธ์ในไม่กี่วินาที

ขั้นตอนแรก ให้ตรวจสอบเครื่องวัดความหนาแน่นด้วยน้ำปราศจากไอออน ผลลัพธ์ควรเป็น 0 % w/w หรือ 0.9982 ก./^{ลบ.ซม.} ที่ 20 °C (ให้พิจารณาระดับความผิดพลาดที่ยอมรับได้ของคุณ) จากนั้นตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณได้ตั้งค่าวิธีการสำหรับการตรวจวัด Brix ด้วยอุณหภูมิที่คุณต้องการ เติมตัวอย่างประมาณ 2 มิลลิลิตรลงในเซลล์ตรวจวัดโดยใช้กระบอกฉีดยาและกด Start คุณจะได้รับผลลัพธ์ในไม่กี่วินาที