Temperatura zeszklenia (Tg) to zakres temperatur, w którym materiał przechodzi ze stanu twardego, kruchego do miękkiego, gumowatego. Analiza termiczna to potężny zestaw technik, które są powszechnie stosowane do badania zeszklenia materiałów. Wiedza na temat temperatury zeszklenia i zachowania materiałów pomaga zoptymalizować warunki przetwarzania i końcowe właściwości materiałów do różnych zastosowań.
Zgodnie z definicją przyjętą przez Międzynarodową Konfederację Analizy Termicznej i Kalorymetrii (ICTAC – International Confederation for Thermal Analysis and Calorimetry) analiza termiczna obejmuje grupę technik, w których fizyczna właściwość substancji jest mierzona w funkcji temperatury, podczas gdy dana substancja jest poddawana kontrolowanemu programowi temperaturowemu.
Zeszklenie jest funkcją pojemności cieplnej materiału. Przy temperaturze zeszklenia zmienia się Cp, co prowadzi do zmiany nachylenia mierzonego przepływu ciepła. Ta zmiana nachylenia może być wykorzystana do określenia temperatury zeszklenia.
Nawet jeśli podczas zeszklenia nie zachodzi zmiana masy, TGA/DSC może określić temperaturę zeszklenia materiałów za pomocą termopar znajdujących się w czujnikach.
Podczas zeszklenia dochodzi do oczywistej zmiany wymiarowej materiału spowodowanej zmianą ruchliwości molekularnej. TMA jest bardzo wrażliwy na tę zmianę i dlatego jest bardzo potężnym narzędziem do określania zeszklenia.
DMA mierzy właściwości mechaniczne materiału, gdy jest on poddawany sinusoidalnemu naprężeniu lub odkształceniu ze stałą częstotliwością, podczas gdy jest podgrzewany lub chłodzony z kontrolowaną szybkością. Zmiana ruchliwości molekularnej w procesie zeszklenia zmienia moduł materiału, co pozwala DMA na łatwe określenie Tg. Zeszklenie jest właściwością zależną od częstotliwości, którą można badać za pomocą DMA.