 |
W tym opracowaniu technicznym omówiono dwie techniki stosowane w systemach wizyjnych do kontroli okrągłych pojemników. Oprócz opisu dwóch technik zawarto szczegółowe wyjaśnienie ich działania. W dalszej części przedstawiono, jakie są wady i zalety tych metod pod względem poprawy jakości i prezentacji produktów okrągłych.
Producenci, którzy kontrolują okrągłe pojemniki, twierdząi, że jest to trudne przy użyciu systemów kontroli wizyjnej. W tym opracowaniu podano wskazówki dotyczące wyboru techniki kontroli, aby producenci mogli zadecydować, który system najlepiej odpowiada ich potrzebom w zakresie kontroli położenia i jakości etykiet.
W tym opracowaniu technicznym omówiono szczegółowo następujące tematy:
- Jakie trudności sprawiają okrągłe pojemniki systemom kontroli wizyjnej.
- Techniki kontroli. Ich wady i zalety.
- Która metoda jest najlepsza do produktów wymagających precyzyjnego umiejscowienia etykiet
- Która metoda jest najlepsza dla producentów, którzy zwracają uwagę na jakość etykiet.
Dla celów informacyjnych zamieszczono schematy systemów wielokamerowych.
Aby dowiedzieć się więcej, ściągnij opracowanie techniczne.
Systemy kontroli wizyjnej do kontroli okrągłych pojemników muszą pokonać kilka dodatkowych trudności, które nie występują w przypadku produktów płaskich. Produkty okrągłe przemieszczane na linii produkcyjnej mogą się swobodnie przesuwać i obracać w drodze do systemu wizyjnego. W rezultacie nie można ustalić, która kamera będzie skierowana wprost na ważny kontrolowany element (taki jak grafika etykiety lub kod kreskowy), gdy produkt będzie przechodzić przez system kontroli.
Aby temu zaradzić, systemy wizyjne 360° muszą mieć możliwość zestawiania wielu obrazów w jeden obszar przeznaczony do kontroli. W tym celu rozmieszcza się szereg kamer pod określonymi kątami i w określonych odległościach w stosunku do linii produkcyjnej, tak aby rejestrowały całą powierzchnię pojemnika produktu. System może obrazować sekcje powierzchni pojemnika wielokrotnie, odpowiednio do liczby kamer. Obrazy wynikowe są następnie spłaszczane przez oprogramowanie do przetwarzania obrazów, a oprogramowanie do kontroli traktuje je jako jeden duży obraz.