 |
Mechanizmy te często działają jednocześnie, co utrudnia efektywne projektowanie procesów krystalizacji. Nie mając dostatecznej wiedzy o mechanizmach, naukowcy chcący dostosować parametry procesów i uzyskać optymalną wydajność, czystość oraz rozmiar kryształów muszą działać metodą prób i błędów.
rozumienie mechanizmów zachodzących w trakcie krystalizacji pozwoli naukowcom zastosować strategie umożliwiające uzyskanie kryształów o określonych właściwościach.
Największe wyzwania w zakresie mechaniki
- Nukleacja: Uzyskanie spójnej nukleacji pierwotnej i unikanie przypadków nukleacji wtórnej.
- Wzrost: Wzmocnienie wzrostu po nukleacji w celu zwiększenia rozmiaru kryształów.
- Wydzielanie drugiej fazy ciekłej: Określenie schematu faz i unikanie warunków, w których występuje wydzielanie drugiej fazy ciekłej.
- Aglomeracja: Unikanie aglomeracji przez wybór właściwego rozpuszczalnika i kontrolę parametrów.
- Rozpad: Unikanie niepożądanego rozpadu i dołączania oraz kontrola planowego mielenia na mokro.
- Zaszczepianie: Optymalizacja protokołu zaszczepiania w celu uzyskania cząstek o żądanych właściwościach.
- Przemiana polimorficzna: Korzystanie z diagramu faz w celu uzyskania odpowiedniej formy.
