Pestycydy to związki chemiczne wykorzystywane do zabijania, odstraszania lub kontrolowania niepożądanych roślin, zwierząt i mikroorganizmów (tj. tych uznawanych za chwasty, szkodniki i choroby). Pestycydy, takie jak herbicydy, insektycydy, środki grzybobójcze, bakteriobójcze i dezynfekujące, są powszechnie dodawane do produktów rolnych, w tym żywności i pasz dla zwierząt, w celu maksymalizacji plonów oraz ochrony produktów podczas przechowywania i transportu. Spożywanie takich produktów powoduje narażenie ludzi i zwierząt na niskie poziomy pestycydów.
W celu ochrony konsumentów pozostałości pestycydów podlegają rygorystycznym przepisom na całym świecie. Maksymalny poziom pozostałości (MRL) to najwyższa dopuszczalna ilość pozostałości poszczególnych pestycydów w żywności lub paszy dla zwierząt albo na ich powierzchni. Wartości MRL różnią się w zależności od regionu świata, a producenci żywności eksportujący produkty do innych krajów muszą zachować zgodność z wszystkimi poziomami MRL w każdym regionie docelowym.
Proces analizy pozostałości pestycydów obejmuje zazwyczaj ekstrakcję pozostałości, procedury oczyszczania w celu usunięcia innych składników oraz procedurę analityczną mającą na celu identyfikację i pomiar ilości pozostałości pestycydów.
Pozostałości pestycydów są zwykle analizowane następującymi metodami:
- Sprzężona chromatografia gazowa – spektrometria masowa (GC-MS), szczególnie w przypadku związków lotnych w próbkach złożonych
- Sprzężona chromatografia cieczowa – spektrometria masowa (LC-MS), odpowiednia w przypadku związków nielotnych (cząsteczek niestabilnych termicznie)
Analiza pozostałości pestycydów przy użyciu tych technik umożliwia identyfikację i ocenę ilościową poszczególnych pestycydów w próbce w porównaniu do podłoża znanych pestycydów. W celu uzyskania najlepszych wyników metoda ta wymaga powtarzalnych warunków i użycia wysokiej jakości referencyjnych roztworów wzorcowych.
Dlaczego przygotowanie dokładnych referencyjnych roztworów wzorcowych jest tak ważne
Analiza pozostałości pestycydów jest bardzo czułą procedurą wymagającą nadzwyczaj dokładnych roztworów. Dokładne ważenie i dozowanie referencyjnych roztworów wzorcowych, a także rozcieńczanie rozpuszczalnikami, ma zatem kluczowe znaczenie. Ze względu na nieodzowne błędy związane zarówno z pipetowaniem, jak i laboratoryjnymi kolbami miarowymi przygotowanie roztworów metodą grawimetryczną zapewnia zwiększony poziom dokładności.