การกำจัดการปนเปื้อนของวัฏจักรน้ำในโรงไฟฟ้าเป็นองค์ประกอบสำคัญในการปกป้องอุปกรณ์ราคาแพงในโรงงาน เช่น กังหันและหม้อต้ม จากการกัดกร่อนและการผุกร่อน หนึ่งในที่ที่มีความเสี่ยงมากที่สุดสำหรับการปนเปื้อนคือการแตกตัวของตัวแลกเปลี่ยนประจุ
ดาวน์โหลดเอกสารไวท์เปเปอร์ "การตรวจสอบความสามารถในการกำจัดอิออนช่วยลดต้นทุนการบำบัดน้ำ" ที่ปุ่มด้านล่าง เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการเชิงรุกในการคาดการณ์กำหนดเวลาที่จะเกิดการเสื่อมสภาพของเรซิน ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากเมื่อเทียบกับวิธีการดั้งเดิมที่พิจารณาจากเวลาที่ผ่านไปและการไหลโดยรวม
การวัดค่าทั่วไป เช่น โซเดียม ซิลิกา และการนำไฟฟ้า จะบอกคุณว่าเมื่อใดที่คุณกำลังพบการแตกตัว (และทำให้มีการปนเปื้อน) อันเนื่องมาจากเรซินหมดสภาพ แต่เมื่อคุณเริ่มได้รับค่าที่อ่านได้บนเซ็นเซอร์เหล่านี้ก็สายไปแล้ว
วิธีที่ใช้บ่อยที่สุดในการคาดการณ์กำหนดเวลาที่เรซินกำจัดอิออนจะเสื่อมสภาพคือวิธีการพิจารณาจากเวลาที่ผ่านไปหรือวิธีการพิจารณาจากการไหลโดยรวม ตามที่อธิบายในวิดีโอด้านขวา ทั้งสองวิธีการนี้ล้วนมีความเสี่ยงเนื่องจากอยู่บนสมมติฐานที่ว่า การพร่องของเรซินกำจัดอิออนเป็นไปอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ ซึ่งปกติแล้วไม่ใช่เลย
หากคุณปรับสภาพเรซินแต่เนิ่นๆ จะทำให้มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมเกี่ยวกับการปรับสภาพก่อนกำหนด
หากการเสื่อมสภาพของเรซินเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คาดเนื่องจากการพร่องอย่างรวดเร็วของเรซิน จะเพิ่มการปนเปื้อนสารเคมีที่ใช้บำบัดในน้ำ
ทั้งสองข้อนี้ล้วนเป็นปัญหาใหญ่และมีค่าใช้จ่ายสูง
แต่ปัจจุบันมีวิธีการเชิงรุกอย่างแท้จริงในการคาดการณ์กำหนดเวลาการเสื่อมสภาพเรซิน ซึ่งจะพิจารณาจากปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำทั้งหมด อัตราการไหล และกิจกรรมที่ลดลงของอิออน เพื่อให้การวัดค่าปริมาณเรซินที่คงเหลืออยู่ในระบบการกำจัดอิออนของคุณอย่างถูกต้อง
เอกสารไวท์เปเปอร์นี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการตรวจสอบการเสื่อมสภาพของเรซิน การคาดการณ์การเสื่อมสภาพของเรซิน และการประเมินสภาพเรซิน นอกจากนั้นยังนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการตรจสอบและวินิจฉัยที่ถูกต้องให้คุณสามารถหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนที่ปลายทางสารเคมีที่ใช้บำบัดในน้ำ และต้นทุนการปรับสภาพเรซินแต่เนิ่นๆ ในระบบการกำจัดอิออนของคุณ
