Podczas rafinacji ropy naftowej na wielu etapach tego procesu powstaje tak zwana kwaśna woda (woda procesowa zawierająca rozpuszczony siarkowodór – H2S). Ze względu na wymagania przepisów prawnych dotyczących ochrony środowiska rafinerie muszą przestrzegać wymagań odnoszących się do dopuszczalnych emisji siarki i usuwają H2S z kwaśnej wody w procesie odpędzania z parą wodą.
WprowadzenieZwiązki siarki takie jak merkaptany oraz siarkowodór występują naturalnie w ropie naftowej lub powstają na pewnych etapach procesu przeróbki ropy. W procesie rafinacji używane są duże ilości wody i pary. Kwaśna woda powstaje w obecności siarkowodoru. Obecnie coraz częściej rafinacji poddawana jest kwaśna ropa naftowa, co powoduje powstawanie zwiększonych ilości kwaśnej wody. Oprócz siarkowodoru, kwaśna woda zawiera również amoniak, fenole, HCN, CO2, kwasy i sole oraz wiele innych rozpuszczalnych substancji stanowiących zanieczyszczenia. Po odpędzeniu tych substancji woda może zostać wykorzystana jako woda procesowa, na przykład w odsalaczu, lub zostać przekazana do instalacji oczyszczania ścieków.
Proces
Po usunięciu substancji stałych i węglowodorów, kwaśna woda jest podawana na szczyt kolumny odpędowej. Cyrkulator dostarcza ciepło lub parę do dolnej części kolumny lub para jest podawana bezpośrednio. W przeciwprądzie para uwalnia rozpuszczone gazy z kwaśnej wody. Gazy wylotowe z kolumny są kierowane do instalacji odzysku siarki, gdzie uzyskuje się siarkę elementarną w procesie katalitycznego utleniania H2S.
Niestety, proces jest trochę bardziej skomplikowany, ponieważ użycie samej pary nie wystarcza, aby z wody usunąć wszystkie rozpuszczone (kwaśne) gazy. Stężenie gazu ulega wachaniom. Zarówno siarkowodór jak i amoniak występują w różnych formach.