Test zawartości pozostałości nielotnych – pomiar zawartości NVR metodą grawimetryczną

Dokładny pomiar zawartości pozostałości nielotnych (NVR) - ważny parametr kontroli jakości

Zadzwoń
Pozostałości nielotne – pomiary grawimetryczne

Aby dowiedzieć się więcej, przejdź do wybranej sekcji:

  1. Przebieg pracy i wyzwania
  2. Rozwiązania METTLER TOLEDO
  3. Często zadawane pytania

 

Procedury pomiaru zawartości pozostałości nielotnych

Typowa procedura: test zawartości pozostałości nielotnych – pomiar zawartości NVR metodą grawimetryczną

  • Do badania należy przygotować co najmniej dwie porcje próbki.
  • Każdą z nich należy umyć lub opłukać, używając rozpuszczalnika o wysokiej czystości, którego typ odpowiada rodzajowi próbki.
  • Następnie należy zebrać rozpuszczalnik do pojemnika, którego masa została wcześniej ustalona.
  • W taki sam sposób należy przygotować kontrolną porcję tego samego rozpuszczalnika do „ślepej próby”.
  • Należy zaczekać na odparowanie rozpuszczalnika.
  • Próbki należy całkowicie osuszyć w ustalonej temperaturze, mierząc czas.
  • Należy zaczekać, aż wysuszone próbki osiągną temperaturę i wilgotność otoczenia.
  • Wysuszone próbki należy zważyć.
  • Wyniki próbek testowych należy porównać z wynikiem dla próbki kontrolnej i obliczyć zawartość NVR.
  • Należy przygotować dokumentację wyników.


Test NVR – informacje praktyczne

Procedura pomiaru zawartości pozostałości nielotnych jest stosunkowo prosta, ale w praktyce test ten bywa czasochłonny i kłopotliwy. W celu zapewnienia jak najmniejszej zmienności wyników cały proces należy wykonywać z odpowiednią uwagą.

Pomiar zawartości NVR metodą grawimetryczną wymaga całkowitego odparowania rozpuszczalnika. Typowa zawartość NVR wynosi od 0,1 do 100 ppm, więc zalecane jest użycie mikrowagi.
 

Ważne standardy związane z pomiarem zawartości NVR metodą grawimetryczną

ASTM E1235: standardowa metoda testowa grawimetrycznego pomiaru zawartości NVR w kontrolowanych warunkach środowiskowych, stosowana podczas montażu, testowania i obsługi pojazdów kosmicznych. Ten standard pełni rolę punktu odniesienia dla procedur testowania wielu różnych rodzajów produktów.

ASTM D1353: standardowa metoda wyznaczania zawartości NVR w rozpuszczalnikach lotnych stosowanych w farbach, lakierach i powiązanych produktach. Informacje dotyczące określania zawartości substancji nielotnych na podstawie masy w branży farb i lakierów można także znaleźć w normie ISO 3251.

Standardy dotyczące branży elektronicznej publikuje również organizacja IDEMA (International Disk Drive Equipment and Materials Association). Dotyczą one w szczególności badań służących do znajdowania zanieczyszczeń nielotnymi substancjami organicznymi na podzespołach dysków twardych. Organizacja IDEMA opublikowała następujące równanie służące do obliczania masy NVR przypadającej na jednostkę powierzchni:


Masę NVR na jednostkę powierzchni oblicza się następująco:

Calculation formula for non volatile residue

a = masa szalki próbki testowej plus masa pozostałości (w gramach)

b = masa czystej szalki próbki testowej (w gramach)

c = masa szalki do ślepej próby plus masa pozostałości (w gramach)

d = masa czystej szalki do ślepej próby (w gramach)

e = powierzchnia danego elementu (w cm2)

f = liczba elementów

 

Ekspert w zakresie testów zawartości pozostałości nielotnych

Wyzwania związane z pomiarem zawartości pozostałości nielotnych

Rozwiązanie dla testów NVR

Non-Volatile Residue Test

Testy NVR – poradnik korzystania z mikrowag

Oprogramowanie do pomiaru zawartości NVR metodą grawimetryczną

 

 

Pomiar zawartości pozostałości nielotnych - często zadawane pytania

Powiązane produkty